Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 4 - Zus (9)

donderdag 01 februari 2018

Heb 39,5 koorts en ga naar bed. Flinke griep constateert de huisarts ’s middags. En veel te hoge hartslag. Ik vertel van de afgelopen week en het dagelijkse nachtelijk waken. Te veel van mezelf gevergd. Dat geldt natuurlijk voor iedereen: andere familieleden die waken en de verzorgden en verpleegkundigen van de groep waar zij woont. Vandaar dat iedereen er mee kon instemmen te stoppen met waken; we hielden het geen van allen nog vol. De enige die volhoudt, is mijn stervende zus…
Die maandag verandert er overdag en ’s avonds niets. Wie dienst heeft gaat om het kwartier even kijken en familie rijdt ook even naar haar toe om te zien hoe het gaat. Hoe lang moet dit nog duren? 

Archief 2018