Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 4 - Zus (8)

woensdag 31 januari 2018

Dat toontje…

Twee uur later die zondagochtend heeft ze wel gebeld. De dienstdoende arts vindt het, net als zijzelf (jaja!), niet nodig de medicatie verder op te voeren. Is de arts die zij sprak dezelfde als die van gisteren? Nee dus. Dacht ik al! Oké, dan gaan we afwachten. Maar als dit nog dagen kan gaan duren, waarom waken we dan al een week zo intensief dag en nacht? Ik spreek die vraag hardop uit en familie en verzorging vinden het een goed idee daarmee vanaf maandag te stoppen. Maar… als ik  ‘s nacht voor de laatste keer arriveer, blijkt dat al niemand meer waakte. Ik voel me ziek. Ik zeg Ineke gedag en rijd naar huis. Heb 39,5 koorts.

Archief 2018