Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 4 - Zus (5)

zondag 28 januari 2018

Hopelijk hoeft zij niet tot zondag te lijden…

Maar dat moet ze wel en dus zit ik in de nacht van zaterdag op zondag opnieuw aan haar bed. Zaterdagavond is de medicatie weer verder opgevoerd;  toch lijkt er nauwelijks verschil met gisteren. Is hier sprake van medisch falen, vraag ik mij af. Woensdagochtend startte de instellingsarts met Dormicum 5 mg, terwijl een huisarts aanvangt met 15 tot 20 mg. Richting zaterdag is verhoogd tot 15 mg, terwijl dat inmiddels 40 mg had moeten zijn. Of bij beter handelen donderdag al een einde aan haar lijden was gekomen, vraag ik de broer van De Liefste, die arts is en mij informeert. Helaas bevestigt hij dat. Hoe lang moet dit nog duren?  

Archief 2018