Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 3 - Zus (4)

zaterdag 27 januari 2018

Dan is het al zaterdag...

Opnieuw ben ik het die ‘s nachts en ‘s ochtends waakt. Woensdagochtend begonnen met palliatieve sedatie en we zijn al drie dagen verder. Ik vind dat er te weinig is veranderd in vergelijking met gisteren. Daarom dring ik aan op een gesprek met de dienstdoende arts. Dit met het doel de medicatie vanochtend verder op te voeren. Ook nu krijgt zij immers pas veertig procent van de toegestane dosering.
Het is de arts als die gisteravond is geraadpleegd en het ermee eens was dat er veel te voorzichtig is gestart. Wij spreken hem deze zaterdagochtend en hij neemt direct de maatregelen waarop wij steeds hebben aangedrongen. Hopelijk hoeft zij niet tot zondag te lijden.

Archief 2018