Logboek

Het Logboek (de edities van 2012 t/m najaar 2016 zijn hier niet meer terug te lezen) veranderde 1 januari 2020 weer van een dag- in een Weekboek. Elke week - een enkele keer iets vaker en vaker iets minder - schrijven over wat week maakt. Of zoals ik het tegenwoordig noem: ik ben in mijn leven onderweg om mooie dingen aan te raken. Vanaf juni 2021 zal er minder vaak dan wekelijks een bijdrage te lezen zijn; de schrijftijd gaat op aan boeken die in februari en in oktober 2024 verschijnen.

-----

Voor wie een handvat zoekt: met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar; met de pijl links vooruit naar het volgende. Handiger echter zijn deze links: daarmee ga je naar de inhoudsopgaven van 202320222021, 2020 (deel 1: A t/m F, deel 2: G t/m Ldeel 3: M t/m R, en deel 4: S t/m Z), 2019 en 2018 en de logboeken van 2017 en (enkele van) najaar 2016.

-----

Dat in het beeld de klok op vijf uur staat, is omdat mijn dag al zolang ik mij herinner, begint rond (en meestal al ruim voor) vijf uur 's morgens, hoe laat het 's avonds ook wordt. Sinds de zomer van 2022 sta ik op om steevast drie uur. Om te schrijven zijn het mijn meest productieve uren van de dag.

Week 3 - Zus

woensdag 24 januari 2018

Ik waak al enkele dagen bij mijn stervende zus. Zij is verstandelijk en lichamelijk gehandicapt. Na haar geboorte schatten medici haar levensverwachting op drie tot maximaal vijf jaar. Zij is inmiddels zeventig.
Twee weken geleden kreeg zij een longontsteking en zij is niet sterk genoeg gebleken om die nog te boven te komen. Een week geleden wisten wij al dat we afscheid moeten gaan nemen. Gisteren is gekozen voor palliatieve sedatie en eigenlijk hebben wij elkaar dus al losgelaten.
Wij… Dat zijn de Ten Little Injuns. Toen waren er nog negen, toen waren er nog acht, zeven, zes, vijf… Zo dadelijk dus nog maar vier. Wij zetten overlijdensadvertenties met achter onze namen steeds meer kruisjes. Meer mèt dan zònder inmiddels. 

Archief 2018