Week 12 - Zwareman

Mijn lief, wees alsjeblieft
heel lief voor mij, nu God
?mij denkelijk heeft uitgewist.

De eerste regels van het gedicht Lief van Joost Zwagerman. Het staat in de postuum verschenen bundel Wakend over God (Hollands Diep, 2016). Aan die regels moest ik denken toen wij gistermiddag, in het crematorium in Heeze, afscheid namen van cultuurcollega René Pingen. Precies een week eerder stond hij ‘s morgens een ontbijt te maken in de keuken van zijn huis en viel dood neer, pas 56 jaar oud. Ik vind het nog altijd onbevattelijk.

Joost Zwagerman was slechts 51 jaar toen hij, 8 september jl., een einde aan zijn leven maakte, waardoor dit gedicht nog meer betekenis kreeg. Heeft hij nog aan zijn eigen dichtregels gedacht?

Mijn lief, wees alsjeblieft heel lief
voor mij. Misschien heeft God
zich in mijn dood vergist.

Zoals Zwagerman zal het mij niet vergaan, ondanks een depressie die zich al minstens een jaar als een sluipmoordenaar aan mij opdringt. Sinds, door het wroeten erin voor een verhaal, verdrietige herinneringen zich in alle vezels van mijn lijf hebben genesteld… Door het gemis van de honden met hun jeugdige speelsheid… Nu ik die leeftijd heb bereikt die mij voor het eerst zo oud doet voelen… 
Ook ik zal wel omvallen, al hoop ik dat mij nog even de tijd gegund is. Omdat ik weet dat de enige remedie is niet in somberheid en tegenslag te berusten, maar die juist te bestrijden met inspirerende vooruitzichten. 

Het gedicht waaruit ik hierboven citeer, is ook verschenen in een bijzondere editie van Zwagermans bundel, in een oplage van 150 exemplaren. Met dit gedicht op mooi papier en, van hetzelfde formaat, een fraaie prent van Harald Vlugt, een beeldend kunstenaar met wie Zwagerman vaker samenwerkte. Wij lieten gedicht en prent naast elkaar inlijsten en het kunstwerk heeft inmiddels een goede plaats in huis gekregen. Om ernaar te kijken, om die regels te lezen en ze te onthouden.