Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van
2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z)
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z) 
2022-1 (A t/m K) en 2022-2 (L t/m Z)
2021-1 (A t/m K) en 2021-2 (L t/m Z)
2020-1 (A t/m K) en 2020-2 (L t/m Z)
2019, 20182017 en 2016.

Week 40 - 528. Michel van der Plas: Denkend aan...

maandag 07 oktober 2024

Denkend aan Neeskens

Denkend aan Neeskens 
zie ik benen als lieren 
traag door oneindig 
grasland gaan.  
Bundels oneindig 
zwellende spieren 
als rode pluimen 
in zijn armen staan.  
En in de geweldige 
ruimte daarachter 
zijn tegenstanders 
verspreid op het land: 
halflinies, spitsen 
geknotte stoppers
kermend en kronkelend 
In vers verband.
Zijn adem gaat zwaar 
en zijn grommende vloek wordt
in Fadrhoncs [*] troostende
armen gesmoord.  
Maar in heel de wereld 
wordt het blonde gevaarte 
met zijn eeuwige dampen 
gevreesd en gehoord.

1974


[*]
Frantisek Fadrhonc (1914-1981) was een Tsjechische voetbaltrainer. In 1974 leidde hij, onder Rinus Michels, het Nederlands Elftal op het WK-voetbal. Nederland verloor de finale (met 2-1) van Duitsland, ondanks een benutte penalty in de tweede minuut. De maker: Johan Neeskens.



Frank Verhallen over Michel van der Plas (1993)


In Memoriam voetballer Johan Neeskens: 15 september 1951 – 6 oktober 2024. Geschreven voor het satirische radioprogramma Cursief (1967-1974). Belangrijkste tekstschrijver was Michel van der Plas (pseudoniem van Ben Brinkel, 1927-2013), meester van de pastiche, zoals hier in de nabootsing van Herinnering aan Holland van Hendrik Marsman.

Archief 2024