Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z),
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 38 - 513. Pieter Bouwman I.M. [4/6]

zaterdag 28 september 2024

‘Ik bied mijn excuses aan, aan alle mensen die ik tekort heb gedaan!’ klonk zijn stem op het bandje in de verder volkomen lege aula van het crematorium. [x]


Vervolg van gisteren.


Geen oneliner uit Gezellig bijkletsen!, maar het had er een kunnen zijn:
‘Volgende keer beter!’ zei de man na een turbulent, eigenzinnig en voor velen zeer waardevol leven. Het is de tekst van de rouwkaart van Pieter Bouwman.






Tot slot van dit blokje nog enkele van zijn gezellige bijkletsers:


Als u dag in dag uit vlak achter u lopen en ’s nachts gehurkt in uw tuin zitten stalken noemt, ja, dan stalk ik u… Nou tevreden?’


‘Nee. Mijn pet staat er totaal niet naar, als ik eerlijk ben’, was zijn toch ietwat verrassende antwoord voor het altaar.  


‘Op den duur zal ook ons eiland zich goedschiks of kwaadschiks van het koloniale juk van het Koninkrijk der Nederlanden bevrijden!’ gooide de voorzitter van Ameland Matters nog wat olie op het vuur.


Zelfkennis: de bron van alle kwaad.


Steeds als Leo over zijn dromen en fantasieën begon, sukkelde de praatgroep vrij snel in slaap.



‘Natuurlijk kan ik je wel serieus nemen en als gelijkwaardig behandelen, maar lieverd, je wilt toch niet dat ik tegen je lieg?’’



Ewout was het zo zat om telkens uit te moeiten leggen dat ‘baljuw’ wel degelijk een respectabele functie was, dat hij zich van de weeromstuit liet omscholen tot gediplomeerd aspergesteker.



Jakob ondervond pas het risico van de naam die hij zijn kat gekscherend gegeven had, toen hij het weggelopen diertje in de Schilderswijk zocht: ‘HOOOMO, HOMO? HOOOOOMO!’



Menno kon zich best inleven in het lot van een medemens, maar hij had wel wat anders aan zijn kop.



Zijn idee om naast ‘de componistenwijk’ ook een ‘enge-ziektenbuurt’ te laten verrijzen, werd tot zijn teleurstelling al in een vroeg stadium in de kiem gesmoord.



Geadviseerd om naar zijn onderduikadres ‘iets van zichzelf’ mee te nemen, koos Durk onhandigerwjs voor zijn trouwe doedelzak.



We eindigen zoals we begonnen: met de dood.

Okke sliep zoveel omdat hij, zoals hij het zelf zei, graag ‘goed uitgerust en met een helder hoofd’ aan de dood wilde beginnen.


[x]
Alle oneliners in groen zijn afkomstig uit Gezellig bijkletsen!

Wordt vervolgd.

Archief 2024