Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 13 - 140. Jules de Corte [2/8]: Ze weten niet...

maandag 01 april 2024

Ze weten niet wat ze doen

[Beluister hier (als onderdeel van Finse commercials).]

Ze proberen uit alle macht
Om hun kinderen op te voeden
En ze letterlijk dag en nacht
Voor zelfstandigheid te behoeden
Ze vertrappen de teerste dingen
Met hun voeten van goed fatsoen
Elke vogel die durft te zingen –  
En ze weten niet wat ze doen

Ze benutten de mooiste tijd
Door elkander bedroefd te maken
En elkander in haat en nijd
Van minuut tot minuut te kraken
Al hun bloemen zijn doodgeslagen
Al hun bomen staan zonder groen
Zo vergallen ze al hun dagen –  
En ze weten niet wat ze doen

Kijk – ze draaien aan het grote wiel
En ze sluiten zich op in zaken
Ze verpatsen hun hart en ziel
Want ze moeten carrière maken
Ze zijn bezig zich uit te knijpen
Tot de dood komt met zijn harpoen
En ze zullen het nooit begrijpen –  
Want ze weten niet wat ze doen

We vervuilen de oceaan
We vergiftigen heel de aarde
Want de welvaart staat bovenaan
En alleen het bezit heeft waarde
Zou de mensheid zijn afgeschreven
Driemaal duizend-en-meer miljoen?
Of zou iemand ons toch vergeven? –  
Want we weten niet wat we doen

1976


Een derde favoriet van Ernst de Corte. Vanaf morgen nog enkele van mijn eigen voorkeuren.

Archief 2024