Week 12 - 132-133. Filip Rogiers [1/2]: Vrouw

Soms als sikkel aan mijn hemel staat zij,
een dwaallicht, een stuk van haar voor mij

Toch blijft zij driekwart achter, houdt zij
van mij, blijft zij vol. En ik in al haar wanen.

Zij keert altijd weer
weg naar haar volle staat,
zij kan niet anders dan kantelen.

Volta, wassen naar haarzelf,
naar de vrouw in haar holte.’

2023


Gedicht uit Nagenoeg, het poëziedebuut van de Vlaamse prozaïst Filip Rogiers (1966).





Het eerste deel (van in totaal acht korte afdelingen) heet Passages en beschrijft hoe alles passeert, zoals in de liefde, hierboven nog gevierd, hieronder bitter herinnerd. 

Foto's van ons

De tijd verdraagt ons zicht niet langer.
Hij speelt ons uit, legt in de as
wat brandde van verlangen. 

Wij kijken, ver na sluitertijd,
onszelf aan. We zien ons verarmen.
Wij staan te barsten in ons spiegelbeeld.