Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 12 - 129. Sasja Janssen [24]: Waar te gaan

maandag 25 maart 2024

Ik ben doodgegaan, reizen is echt iets voor jou
het ging heel snel, er was niemand bij om te zien hoe ik hing
mijn witte kousen op aan het witte ochtendlicht
het was heerlijk, ik heb er nauwelijks woorden voor
zoek maar op in je app

vanochtend kwam je terug van je verre koorts, je sliep in anderen
sprak politiek, loog over waarachtige luchten en wat
je pas kon noemen als je het zag
ik werd op slag zo levend als wat, knoopte mijn kousen los en zong
de heerlijke taal, je werd jaloers en eiste mijn doodgaan op

ik vertelde waar je moest gaan, waar het langende licht
maar je verheft je bourgeois boven de dag, het spoor
van de ontsnappingen tekent je huid, de geest van seks verdooft je oor
ik nam een woestijnheet bad, het gaat heel snel
het water dar fikt om te vergeten wat we zijn

toen ben ik van je heengegaan, met een koffer bol van de kaarten
een portemonnee vol vingers die voorspellen de aarde is rond
met één maan, maar elke keer kleed ik me ergens 
anders uit, elke keer tot op het bot
en heb je het al gehoord, je klinkt overal als was ik jouw reisgenoot 

2024


Dat openingsgedicht van gisteren zegt nogal wat. Wat entropie is kun je opzoeken en niet moeilijk is dat Nusch verwijst naar Picasso’s portret van Nusch Éluard en Dürers jonge veldhaas naar het schilderij van Albrecht Dürer. Maar heel anders is het met Janssens rijke formuleringen vol ondoorzichtelijke beeldspraak en raadselachtige zinsconstructies. Het heden is… een duisterwit overhemd met vadermoordenaar…?

Laten we teruggaan naar de titel van de bundel, waarin Janssen stelt dat zij het product is van de chaos van haar vader en de logica van haar moeder. In een interview van Janita Monna voor Trouw (18 januari jl.) zegt Janssen: Entropie was een stokpaardje van mijn vader, die hoogleraar in de scheikunde was. Het betekent zoveel als chaos en hoe die met het verstrijken van tijd vaak groter wordt. Mijn moeder, docent Nederlands, was meer van de logica: als dit, dan dat. Van die twee levensopvattingen, die haaks op elkaar staan, ben ik het product. Ik moet daar zelf weer iets van maken. Kies ik het een? Het ander? Doe ik er niks mee?

Kijk, daarmee komen we verder.

Archief 2024