Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 8 - 96. Corrie Joosten [4/4]: Piet Paaltjens...

vrijdag 01 maart 2024

Piet Paaltjens, zelfmoordenaar

Elk uur rust er een musje op je hand
niet eens verbaasd dat het twee ritmes hoort
de zware klop van ongeloof en 't lichte tikken
van een grappend hart. Intussen draait de wereld
hoorbaar door op de rotonde. Een stap of wat naar
voren maar je hebt geen benen.



Beeld van de Leeuwardse dichter-predikant
Piet Paaltjens (pseudoniem Francois Haver-
schmidt, 1835-1894) aan de Harlingersingel


Elk uur wiegen de vissen in het water voel je hoe het
likt aan de oever en lokt, hoe het koel zich zal
sluiten buiten je hoofd, waag de sprong naar
achteren maar je hebt geen benen.

De pen in je hand ligt te stil, de grap hapert in je
keel achter je strik verward vliegt het musje
op. Ook vogels kunnen schrikken. Alleen jij kijkt, kijk

onafgebroken naar de winkel met de touwen [x].

2006


[x]
Haverschmidt lijdt aan het einde van zijn leven steeds meer aan depressies. Het overlijden van zijn echtgenote (1991) doet hem besluiten zich op te hangen.



Voor toelichting: zie hier

Archief 2024