Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 6 - 66. Jacques Klöters: De zwarte doos

zondag 11 februari 2024

Luister hier.


Er is een vliegtuig neergestort vlakbij een bos
Het is daarstraks verdwenen van het radarscherm
Ligt nu in brokken rond tot aan de snelwegberm
De lijken ruiken naar parfum en calvados
Reddingsploegen zoeken naar de zwarte doos
Een flightrecorder waar het laatste uur op staat
Vertelt de rampenonderzoeker schaamteloos
Wat of een vliegtuig voelt dat net te pletter slaat

Ook in mijn leven vonden heel wat rampen plaats
Hoe vaak verdween ik plotseling niet uit het zicht
Lag ik weer eens in stukken in het ochtendlicht
Juist als het goed gaat, word ik tegendraads
En ieder loopt te zoeken naar de zwarte doos
Die donkere gast die straks mijn vluchtgedrag verklaart
Tot dan verzinnen de experts maar schaamteloos
Hoe of het voelt: over de kop slaan met zo’n vaart

Toch ben ik steeds na elke val weer opgestegen
Vloog zingend met hernieuwde kracht omhoog
Bij elk faillissement hield ik m’n ogen droog
En ook een felle brand ben ik gehard ontstegen
Nooit in het vuur gaan zoeken naar die zwarte doos
Ik wil niet weten wat mijn vluchtgedrag verklaart
Noem mij maar onbetrouwbaar en gewetenloos
Mij krijg je niet kapot, dat ligt niet in mijn aard

1989

Voor toelichting: lees hier.

 

Archief 2024