Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 3 - 40-41. Rikkert Zuiderveld [4/7]: Barabbas

vrijdag 26 januari 2024

Het was beslist een onverwachts genoegen.
Ik hoorde hoe de mensen in de straat
die wonderman betichtten van verraad
en hoe ze juichend om de doodstraf vroegen.

Zo kwam ik vrij. Hij nam mijn plekje in,
hij kreeg de straf waar ik op zat te wachten.
Maar vrijheid ken ik niet, want in gedachten
draag ik zijn lijden mee. Met tegenzin:

nog meer dan vroeger voel ik mij alleen,
met overal verraders om mij heen.

2023


Vervolg van gisteren.

Bijna 120 sonnettettes… 75 ollekebollekes Elke dag vers herbergt daarnaast 50 sonnettines. Een sonnettine is een tienregelige sonnetvorm. Het ‘klassieke’ sonnet bestaat uit veertien regels: twee kwatrijnen, gevolgd door twee terzines; de sonnettine heeft slechts tien regels: wel twee kwatrijnen, maar nu gevolgd door een distichon. 
De sonnettines zijn geschreven voor Mosterd en gaan alle over de bijbelse personages die in de weekafleveringen van die halfjaarlijkse boekuitgaven centraal stonden; Rikkert Zuiderveld was een van de zes auteurs die aan één dag van zo'n week invulling gaven; de anderen onder meer als cartoonist, historicus en tipgever, hij als dichter.


Maria uit Magdala

Gewoonlijk zat ik zwijgend bij zijn spreken,
Ik leerde los te laten: oude schuld,
vergeefse liefde, pijn en ongeduld.
Nu hou ik vast: waar is hij? Geef een teken!

Als ik maar wist waar hij is neergelegd,
die mij het liefste was. Laat mij het horen.
Ik heb hem voor de tweede maal verloren
en nooit (hoe kon dat ooit?) vaarwel gezegd.

Dan klinkt mijn naam, doordringend en toch zacht.
Hij is het. Mooier, lichter dan ik dacht.


Wordt vervolgd.

Archief 2024