dinsdag 23 januari 2024
Kom, koop! Schaf aan, want grenzen zijn er niet,
ontplooi uzelf en ieder doel is haalbaar.
Of zijn de mooiste dingen onbetaalbaar:
huilschouders, bakkies troost en deelverdriet?
Aan alles hangt een prijskaartje op aarde.
Alleen wat ons ten deel valt, is van waarde.
2023
Voor Rikkert Zuiderveld (1947) heb ik een zwak. Rond 1976 zijn C. en ik ‘zoekende’; Elly (Nieman) & Rikkert bekeren zich in die tijd tot het christendom en dragen in hun liedjes niet langer een ‘algemene boodschap’ uit, maar de woorden van Jezus Christus. Wij gaan bij hen op bezoek en laten ons overtuigen. Maar nog voor zij, rond 1984, zelf inzien dat hun weg te eenzijdig is en zich, ook in hun repertoire, weer meer richten op maatschappijkritische onderwerpen, hebben wij alweer afstand genomen. Dat zij zich verbinden aan de dogmatische EO-televisie staat ons tegen en hun optredens in zaaltjes van de Pinkstergemeente ervaren wij als bijeenkomsten van een geloofssekte waar wij ons niet thuis voelen. Maar het contact zal nog lang bestaan, want zowel met emotie-Elly als ratio-Rikkert blijf ik corresponderen. Zelfs veel later, in 2007, als Rikkert een solo-cd maakt, vraagt hij of de presentatie daarvan plaats mag hebben in mijn theater. De herontmoeting met Elly & Rikkert die middag is hartverwarmend. Alsof er slechts twintig dagen in plaats de werkelijke twintig jaren tussen onze laatste ontmoeting zaten.
Behalve als liedjesschrijver profileert Rikkert zich sinds 2000 als plezierdichter, zoals Drs. P een schrijver van light verse definieert. Inmiddels verschenen er zo’n twintig bundeltjes en bundels – dat zijn de kloeke bloemlezingen daaruit. De kracht van zijn literaire werk: de thematische harmonie van zijn geloofsovertuiging, zijn maatschappelijke betrokkenheid en zijn humoristische inslag, verwoord in uiteenlopende poëtische stijlen, zoals sonnetten, sonnettines en sonnettettes, cabaret- en kinderliedjes, ollekebollekkes en oneliners en dier- en andere pleziervormen.
Een staalkaart daarvan is Elke dag vers, de onlangs verschenen bundel met 365 liedjes, gedichten en meer. Rikkert heeft ze opgedeeld in terugkerende blokjes van meestal zeven teksten en dus precies één week van dat jaar met zijn 365 dagen. Aan het begin van elke reeks staat rechts bovenaan de bladzijde de gekozen vorm. De sonnettettes – zesregelig ‘snelsonnetten’: een kwatrijn, gevolgd door een distichon – krijgen met meer dan honderd thematische bijdragen de meeste ruimte. Rikkert noemt die hier Vergezichten. Hij schreef ze voor het weekblad Visie van de EO. De sonnetten las hij voor in het NPO-Radio-1-programma Dit is de dag en publiceerde hij in het Nederlands Dagblad. De sonnettines schreef hij voor de halfjaarlijkse boekuitgaven van Mosterd, een project waarin zes auteurs elke week één bijbels personage belichten. De liedjes, ollekebollekes, diergedichten en andere plezierdichten verschijnen hierbij voor het eerst.
De komende dagen maak ik steeds twee keuzes uit elke dichtvorm. Vandaag twee Vergezichten. Het bovenstaande en het volgende:
Boeken
Al lezend werd ik slimmer dan Poirot,
met Marco Polo vond ik nieuwe landen,
ik reisde met een spannend boek in handen
naar Mars of naar de grotten van Lascaux.
En dan het Boek: een glimpje van Gods luister
waardoor ik licht ontdekte. En mijn duister.
Wordt vervolgd.
