Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 1 - 9. Robert Long [8/8]: Hé

maandag 08 januari 2024

Vervolg van gisteren.


Beluister hier.

Hé, ga nou eens effe rustig zitten
Van dat gedrentel word ik zenuwachtig, man
dus stort je hart ‘ns uit, wat is er dan
Hé, je bent een nachtje blijven pitten
We zochten enkel maar wat warmte allebei
Jouw bed was koud en net zo leeg als dat van mij
En dat was alles en daar laat ik het ook bij
'k Wil niet dat mensen aan me klitten

Hé, daar hoef je toch niet om te grienen
Had jij al plannen liggen maken voor ons twee?
Daar was je echt veel te voorbarig mee
Hé, dit was voor mij een soort routine
Ik hoef niet meer dan af en toe zo'n tussenspel
Ik vind je aardig maar je gaat me wat te snel
Dat lijdt alleen maar tot ellende, dank je wel
Ik voel niet veel voor een ruïne

Nee, ik heb genoeg aan mijn eigen kop
Ik heb geen zin me te binden
Tel jou eenzaamheid bij de mijne op
Wat denk je dan dat de uitkomst is?
Ik wil niet weer opnieuw aan iemand wennen
Ik heb me daar al vaker in vergist
En tot ik jou vannacht heb leren kennen
Had ik niets gemist

Hé, wat zeg je daar? Wacht nou eens even
Jij zegt dat bang zijn nog iets anders is dan laf
Sluit ik me volgens jou uit lafheid af
Hé, wat kunnen wij elkaar dan geven?
Hooguit wat warmte en wat aandacht voor elkaar
Dat kom je niet zo vaak meer tegen, dat is waar
Ik moet bekennen, soms verlang ik er wel naar
Maar als het mis gaat, ben je dubbel de sigaar
Dus trek je jas aan en vergeet het verder maar
Ik wil m’n eigen leven leven

Nee, ik heb genoeg aan mijn eigen kop
Ik heb geen zin me te binden
Tel jou eenzaamheid bij de mijne op
Wat denk je dan dat de uitkomst is?

Waarom ben jij niet weggegaan zo even
Dan had ik jou maar eventjes gemist
Je bent verdomme veel te lang gebleven
Hé, blijf nog maar even

1986 


De teksten van Robert Long zijn gebundeld in Jij wou mij totaal, met het werk van 1974 t/m 1986 en in Van vroeger en nu, met de liedjes van 1988 t/m 1996. Ik heb me deze week beperkt tot de eerste uitgave. 






Archief 2024