maandag 01 januari 2024
Kijk en luister hier.
‘k Heb je ontmoet op het Thorbeckeplein
Je wachtte op iets blijkbaar, stond er voor niets blijkbaar
Je leek zo ontroostbaar en eenzaam te zijn
We keken en wachtten wat, praatten en lachten wat
Toen ik je vroeg: ‘Ga je mee?’, zei je ‘Fijn’
en miste je laatste trein
Na het ontbijt zei je, ‘’k Ga nu dan maar
't was heel erg fijn bij jou, dag, en ik bel je gauw’
Uren nog rook ik de geur van je haar
Ik lachte en floot die dag, god, ik genoot die dag
‘k Voelde me beter dan sedert een jaar
totdat ik je zag… met haar
Ik zag jullie vaker, een vrouw met d'r vent
Eerst me zo warm gevoeld, nu me zo arm gevoeld
Ook je adres was me toen niet bekend
Eensklaps daar belde je, huilend vertelde je
dat je soms vreselijk moedeloos bent
en dat je daar nooit aan went
Zo gaan we door en ik wen er maar an
Maanden verstom je weer, plotseling kom je weer
Meestal alleen als je niet verder kan
Dan streel en omarm ik je, troost en verwarm ik je
Kun je ‘t leven dan 's morgens weer an
dan ga je weer terug… naar je vrouw.
1977
Zijn liederen kwamen in deze rubriek pas drie keer aan bod: Flink zijn, Jos en Toen hij zei: ‘Schat’. Zaterdag jl., 30 december, was ik te gast in De Taalstaat van Frits Spits om over de dichter-zanger te praten die vijftig jaar geleden het Nederlandse cabaret verraste met zijn album Vroeger of later. In 2024 staan we ook stil bij het leven en werk van Robert Long (pseudoniem van Bob Leverman, 1943-2006) in de zesde aflevering van het Luistercafé in Theater aan de Noordkade in Veghel. Goede redenen om het nieuwe jaar in deze rubriek te starten met zijn oeuvre.
In Thorbeckeplein weet je na het tweede couplet al dat de minnaar van de zanger met een vrouw is, want ik zag je… met haar en het derde couplet begint met: ik zag jullie vaker, een vrouw met d’r vent. Toch stuurt hij in de laatste strofe met de rijmwoorden an (2x) en kan aan op man, maar natuurlijk volgt: dan ga je weer terug… naar je vrouw.
In Blij dat het zo is gegaan stuurt Long aan op een hereniging, want de zanger zingt wel dat hij blij is dat het zo is gegaan, maar zodra hij de ex-vriend ontmoet en die hem omhelst, weet hij: ik voel weer hetzelfde, godverdomme, net als toen. Ik weet opeens: ik wil de hele boel weer overdoen. Het loopt anders…
Kijk en luister hier.
Hier moet je ergens wonen
Een splinternieuw stadsdeel van steen en metaal
Plastic geluk op ‘n heel grote schaal
En de bomen nog klein, het gras nog wat kaal
Maar dat komt wel
Hier moet je ergens wonen
Het tocht hier een beetje, de hele wijk tocht
En jij hebt dus hier maar je toevlucht gezocht
toen het van de bank en de woningbouw mocht
Ja, je moest wel
En ik ben blij dat het zo is gegaan
Achteraf ben ik blij. Mijn hele bestaan
is weer rustig en vrij. Geen dag gaat voorbij
of ik ben me bewust van de mazzel dat jij
net op tijd bij me weg bent gegaan
Ik woon nog steeds waar ik woonde
De deur klemt nog altijd, nog steeds niet gemaakt
Net als de trap die zo vreselijk kraakt
en de gele gordijntjes die jij hebt gehaakt
voor je wegging
Dus hier moet je ergens wonen
Ik zie je naam bij de postbox, een keurige flat
En ik kom eens kijken hoe jij je hier redt
en of je me al uit je hoofd hebt gezet
sinds je weg bent
Ik ben blij dat het zo is gegaan
Achteraf ben ik blij en ik voel me voldaan
want ik heb vrienden genoeg voor in bed of de kroeg
En als je ‘t mij nou eens recht op de man af vroeg
dan ben ik blij dat het zo is gegaan
Ik weet precies hoe het gaan zal
Je zegt dat je spijt hebt, je snikt in je stoel
En ik blijf daar staan en behandel je koel
en vertel je hoe goed en hoe vrij ik me voel
En dat blijft zo
Ik loop dus naar de vijfde, want de lift is zeker stuk
Mijn hart klopt als een gek, nou ja het is een hele ruk
Ik bel, de deur gaat open, verdomd en daar sta jij
Je zegt: ‘Hallo kom binnen’ en dan omhels je mij
En ik voel weer hetzelfde, godverdomme, net als toen
Ik weet opeens: ik wil de hele boel weer overdoen
‘k Zie ons al weer liggen in ons eigen oude bed
Je bent van mij, ik neem je mee, weg uit die klereflat
Jij zegt: ‘Wil je wat drinken? Koffie of een glaasje wijn?
Het meeste is al ingepakt, dit is mijn vriend Jan Hein
We zijn net aan het verhuizen, ook toevallig dat jij kwam
We hebben pas een huis gekocht, heel mooi, in Spaarndam’
Dus jij bent ook blij dat het zo is gegaan…
1985
