Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 52 - 191. Kees Torn: Bert

woensdag 27 december 2023

Vervolg van gisteren.


De Kooltuin is niet meer dezelfde straat
En Alkmaar is niet meer dezelfde stad
Er gaapt ineens een niet te dempen gat
Een krater die Bert Klunder achterlaat

We moeten leren leven in een land
Waarin die onvergetelijke man
Niet plotseling tevoorschijn komen kan
Van achter een pilaar of muur of krant

Zijn nummer staat nog in mijn gsm
Maar ja, ik kan hem bellen wat ik wil
Die brompot krijg ik toch niet aan de lijn

Het zal voor mij wel even wennen zijn
Aan al dat leeg en wezenloos en stil
Aan deze vreemde wereld zonder hem

2006


Torns zevende programma, Dood en verderf (2006-2008), was indrukwekkend. Daaruit komt Nu al, maar ook deze ode aan cabaretier-regisseur-vriend Bert Klunder, die in 2006 op 49-jarige leeftijd overleed. Vandaag en morgen kies ik voor meerdere teksten uit deze voorstelling, omdat ze zo mooi zijn.


Aforisme

Je was niet neerslachtig, wat cynisch misschien 
Je gedroeg je ontspannen en losjes 
Ook al had jou het leven bepaald niet ontzien 
Je dierbaren vielen bij bosjes  

Je zei dat je er op den duur wel aan went 
Als er weer iemand viel te betreuren 
Hoe meer vrienden je hebt, hoe meer mensen je kent 
Hoe vaker je dat zal gebeuren  

Maar hoe vaak je ook aan een graf hebt gestaan 
Je hebt je door niets 
Uit het veld laten slaan  

Voor iedere uitvaart nam jij een dag vrij 
En sprak enkele troostende woorden 
Over dood en verderf en verlies preekte jij 
Dat die tot het leven behoorden  

Dat zei je althans maar je meende het niet 
Juist voor jou hadden lastige zaken  
Als vergankelijkheid en als rouw en verdriet  
Geen bal met het leven te maken  

Het leven was mooi en het leven had zin 
De zin van de dood 
Zag je daarom niet in  

Toen jij op de zoveelste rouwplechtigheid 
Voor het eerst niet bent op komen dagen 
Viel dat iedereen op want je was er altijd 
Voor wie naar het graf werd gedragen  

Het bleek dat je thuis in je keukentje lag 
Je was niet meer te reanimeren 
En ik hoor me, wat jij me die eerdere dag 
Nog zei, nu steeds vaker citeren  

Jij hield iedereen en jezelf altijd voor: 
Het leven is mooi
Maar het sterven gaat door

Archief 2023