Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z),
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 47 - 158. Bart Moeyaert: Mama

vrijdag 24 november 2023

Niet onverwacht dat ze na jaren in de schaduw van mijn vader
met slinken zou beginnen. Ze sloeg haar ogen op en dacht
ineens het hare van de dingen. Ze vergat wat hij nog wist.
Of hij viel stil vlak voor een zin, dan vulde zij hem aan.

Ze bleek geheel op eigen benen ergens anders heen te gaan
en onderweg was ze benieuwd naar al die donkere gaten.
Wat waren het er veel vandaag. Daar huilde ze soms om.
Ze werd geplaagd, wij zagen het als ze haar tranen droogde.

Ze was iets wezenlijks vergeten, toen ze dit park in liep, dit bos,
dit woud. Iets wat ze nog had moeten doen. Het zat haar dwars
dat niemand naar haar riep, zoals zij ons vaak had vermaand.
Waar ga je heen en tot hoe laat en krijg ik nog een afscheidszoen.

2019


Vervolg van gisteren. 

Archief 2023