Week 46 - 151. Bart Moeyaert: Ons geheugen

We moeten ons geheugen niet aan dichters toevertrouwen.
Die brouwen er hun zinnen rond en zoeken dagenlang naar
oude woorden voor de sfeer. Ze maken brood graag ongedesemd,
zetten hun licht onder de korenmaat, en wetten messen
net alsof ze zelf de kerfstok hebben uitgevonden. Ze zijn niet in staat
om steden hexametrisch te verbouwen. Dan trekken ze
een kade recht en schrappen hele straten voor het rijm. Als het
in het metrum past leggen ze dokken droog of wallen bloot
en laten treinen rijden door een karrenspoor. De hele wereld
woont al eeuwen in hun mouwen. Ze zijn geweest wat wij ze
vragen. Ze dropten bommen op de Rex, ze waren jood, sinjoor,
en morgen vallen onze handen met de hunne samen. Ze zeggen:
tijd is was. We kunnen ons geheugen pas aan dichters
toevertrouwen, als alles is wat is, en zij zich aan de feiten houden.

2008


Vervolg van gisteren.