Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 48 - 166. Koen Stassijns: Het verdwijnen

zaterdag 02 december 2023

Ik woon in een huis waarin vele dingen
verdwijnen, een met sagen en verhalen
gevuld huis waarin ieders geduld op de
proef wordt gesteld omdat er niets te vinden
is, omdat zoeken enkel leidt tot ergernis.

Niets van wat je neerlegt, vind je terug.
Je laat iets vallen, maar voor je je rug hebt
gekromd, heeft het huis het al opgenomen
in zijn onpeilbaar geheim, en krijg je lik
op stuk als je er alsnog achter wil komen.

Het is alsof er een dief in rondwaart die
zijn slag slaat op elk onvertogen moment
en stof legt over de verlaten dingen.
Alsof hij ze met een laag liefde bedekt
en onttrekt aan de muil van het vergeten.

Ik woonde al een tijd in dit huis en raakte
gaandeweg de meeste dingen kwijt.
Ze hadden geen belang. Toen ik niets meer
te verliezen had, nam het huis mij op in
zijn geheim: ik werd één met het behang.

2023


Vervolg van gisteren.

Archief 2023