Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z),
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 17 - 118. Paul van Vliet: Het lichaam van de vrouw

vrijdag 28 april 2023

Toen mijn moeder was gestorven 
Heb ik de dekens weggeslagen 
Van haar bed in 't ziekenhuis 
En stil staan kijken in de nacht
Naar dat magere oude lichaam 
Het was net een mooi dood vogeltje 
Zoals ze moegestreden 
maar tevreden voor me lag.

Ik heb haar toegedekt 
En daar nog wat gezeten 
Ik dacht: dit is de eerste keer 
Dat ik nadenk over jou 
Je hebt gebaard, je hebt gevoed 
Je hebt gesjouwd, je hebt getroost 
Wat gebeurt er in een leven 
Veel met het lichaam van een vrouw.  

Als dat twaalf wordt of dertien 
Dan beginnen al de problemen 
Van elke maand een-week-van-streek 
En wiebelig te zijn 
En als het dan wat voller wordt 
En ronder daar van boven 
Dan krijg je weer complexen 
Van te groot of van te klein.  

En voortaan van dat moment af 
Moet dat lichaam zich beschermen 
Tegen hebberige blikken 
En handtastelijkheid 
En altijd weer proberen 
Om het evenwicht te vinden 
Tussen ongewenste en 
Gewenste intimiteit.  

Dan komen mooie jaren 
Van zwanger en van baren 
Volle wiegen, volle dagen 
En veel vingers in de pap 
En er is nog niets te merken 
Van het dagelijks harde werken 
Want dat lichaam staat in bloei 
Bij het blijde moederschap.

Maar de jaren die verstrijken 
En er komt steeds meer voor kijken 
Om te zorgen dat het allemaal 
Eruit blijft zien zoals toen 
Wat vaker naar de kapper 
En de schoonheidsspecialiste 
En de plastische chirurg 
Kan ook nog heel wat voor je doen.

Maar de spiegelbeelden leren: 
Het getij is niet te keren 
Dat lichaam heeft z'n werk gedaan 
Het is oud. En tot besluit 
Zegt de dokter: 'Ach, mevrouwtje 
Het is een kleine ingreep.' 
En met dank voor het gebodene
Mag alles er dan uit. 
 
En elke botte macho 
Die dit niet kan bevatten 
En het lichaam van de vrouw 
Niet met respect verwent 
Die moet zich met zijn maten 
In de kroeg maar gaan bezatten 
Daar heb ik maar een woord voor
En dat woord is… impotent!

1988


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2023