Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 17 - 116. Paul van Vliet: A2

woensdag 26 april 2023

[Kijk en beluister hier.]


A2
Een Nederlandse roadsong


En de zon die ging onder en de zon die ging op 
En ik zat in de file en het schoot maar niet op 
En voordat het donker werd moest ik er zijn 
Bij m'n liefje, m'n liefje in Nieuwegein 

Ik had drie jaar gezeten voor oplichterij 
In de Bijlemerbajes en toen kwam ik vrij 
Ik was onschuldig veroordeeld – door niemand geloofd 
Van m'n geld en m'n eer en m'n liefje beroofd 

En dat lief had gezegd: Ik heb drie jaar gewacht 
Ik heb liggen woelen, haast iedere nacht 
Maar als jij er vanavond voor tienen niet bent 
Dan kan je het schudden – neem ik een andere vent 

En de zon die ging op en de zon die ging neer 
En bumper aan bumper en toen stopten we weer 
En voordat het donker werd moest ik er zijn 
Bij m'n liefje, m'n liefje in Nieuwegein 

En de uren verstreken en ik reed in z'n een 
En zo kropen wij verder: Abcoude - Vinkeveen 
Breukelen – Maarssen; ik denk: krijg nou de pest 
Daar liep het weer klem bij Utrecht-West 

En toen nam ik de vluchtstrook en dat was een gok 
Het was erop of eronder: een race tegen de klok 
Maar nergens politie dus ik denk: ik red het misschien 
En het leek te gaan lukken: het was zeven voor tien 

En de zon die ging op en de zon die ging neer 
En toen stond het weer stil, voor de zoveelste keer 
En voordat het donker werd moest ik er zijn 
Bij m'n liefje, m'n liefje in Nieuwegein 

En ik keek op het stadsplan, bevond mij dus hier 
En ik moest naar de Arresleedrift nummer vier 
En ik sprong in mijn wagen en het leek zo dichtbij 
Maar ik kwam in een woonerf: de Dorstvlegelwei 

Toen de Pimpelmeesburg - het Ratelslangspoor 
De Parelhoenhof – ik denk: hoe loopt dat hier door?
De Kaasmakershorst – de Kafmolendreef 
De Tinnengietersteede – als ik dit overleef! 

De Leerlooiersstate – waar ben ik nou weer?
In de Vuurvliegwarande – m'n hart ging tekeer 
De Vossebesgaarde – jja, die stad was geschift 
Maar toen was ik er bijna... nee, de Disselsjeesdrift 

En de zon die ging op en de zon die ging neer 
En ik kwam dus te laat en toen zat ik daar weer 
In de Bijlemerbajes – waar je eerder zal zijn 
Dan in de Arresleedrift in Nieuwegein.

1992


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2023