Week 14 - 92. Hans Andreus: Dieren

Dieren leven bij de gratie
van het moment op elk moment;
ze bewegen
van ogenblik naar ogenblik

met zoveel nuttige schoonheid of
mooie nuttigheid in hun leden
dat het niet verwonderlijk is
dat goden ooit vorm aan hen ontleenden:

draak en slang en zonnevalk,
blindengeleidehond der schimmen,
heilige kat en driewerf
heilige dansende geile bok, -

waarschijnlijk om hun stilte ook,
die binnenste stilte van dieren
zelfs in panische vlucht
of met harde kaken, scherpe snavel,

het toeslaan en doden, - maar dóden, zelden
moorden zoals bij wijze van
routine mensen doen en niet laten; -
vreemd toch, de achteloos massale

moord op mens en dier bedreven
met schijnbare rustige ogen zolang men
in hun diepten niet ziet
de stalen punt, de gifnaald van woede.

1976


Om de gedachten van gisteren te weren : minstens een week lang gedichten die dieren eren...