Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 11 - 74. Arie van der Ent: Armageddon [11]

woensdag 15 maart 2023

All quiet in Hermanivka –
geen bommen vallen uit de lucht,
maar kruimels water in hun vlucht,
de witte maagden, talismannen:
we hebben licht en Internet
en straks gaan Roest en Schouten schaatsen…
De Russen zijn nu als melaatsen,
verdreven van het Wereldnet –
als paria’s, met alles op de bon,
ze kunnen nergens, nergens heen
totdat hij weg of dood is, één
die jarenlang zijn gang gaan kon,
maar nu zijn laatste benen slijt
op weg naar de vergetelheid…

2023


We blijven waar we zijn: een Oorlogsdagboek uit Oekraïne.






Van het achterplat:
Slavist Arie van der Ent trouwde met een Oekraïense, vestigde zich onder Kyiv en bleef daar ook stug doorwonen toen het oorlog werd. Wel schreef hij elke dag twee dingen, om de waanzin – en incidenteel de angst – vast te leggen en het hoofd te bieden, met hier en daar ruimte voor de al dan niet vrolijke kleinere dingen van het leven: de stipt vijftig woorden Oorlogsdagboek en het Armageddon-sonnet.

Dat zijn er van elk 319. Vandaag sonnet 11, gedateerd 06.03.2022.

[
Armageddon betekent: allesvernietigende oorlog of catastrofe.] 

Wordt vervolgd.

Archief 2023