Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 10 - 70. Siel Verhanneman: Het lichaam [3]

zaterdag 11 maart 2023

Alle miljoenen micro's van mijn lijf staan open,
bij doorsneemensen zijn dat er amper vijftig.
Ik ben één grote alarmfase, verdoven kan niet
tenzij ik dit mezelf aanleer.

De man in wit doet een test, plant een potloodpunt in mijn schouder.
Ik vlieg niet tegen het plafond zoals de meesten, zegt hij.
Het maakt me trots, niets komt nog door mijn gepantserde huid
wanneer ik mezelf over mijn armen en nek streel
en mijn eigen aanraking nauwelijks voel.
Ik denk dat het zo wel lukt
om verder te gaan.

Dan sterft mijn zus.

2022


Vervolg van gisteren.

Haar vader sterft, dan haar zus...
Maar in de bundel zal zij zich, samen met de jongen die elke nacht naast me slaapt, hervinden met ruimte voor nieuw leven.

Archief 2023