Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 9 - 62. Philip Huff: Het eiland

vrijdag 03 maart 2023

I

Toen het verdriet niet meer
zo heftig was dat je amper
kon ademhalen kwam een
andere pijn je borstkas 
gezelschap houden

je wandelde
zonder afstand te nemen
elke dag opnieuw dezelfde
rondjes in het park, met vrienden
vreemden en oude bekenden

ze wilden weten hoelang
of hoelang al niet meer
bij elk antwoord stak die nieuwe pijn
op als wind van achter je ribben –  
je borst, een strakgespannen zeil.


II

Op weg naar het eiland veranderde
het uitzicht, de stad verdween.
En toch, twee haren 
op een jas, zout
op je vingertoppen – en jullie 
weer zwevend in zingend licht.


III

Ook zonder haar ligt je hand
nog op haar billen, vijf vingers die ontkennen,
niet akkoord gaan met het voorbij zijn,

zich niet neerleggen bij enkel neerleggen.
Verlaat opgelcht het eiland 
op de boot waarmee je kwam.


IV

Maar op een dag thuis
word je wakker en denk je pas
halverwege de middag aan haar

en zoals de kom van je handen zich 

’s ochtends vouwt om je gezicht,
vouwt ook het bos op het eiland
zich bemoedigend om je heen.

2023



 

Archief 2023