Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 3 - 20. Andy Fierens: Gedichten zijn gevaarlijk!

vrijdag 20 januari 2023

het gedicht vangt aan met een explosie 
die alle lezers doodt 

de enige overlevende is een jonge vrouw 
die slechts gespaard blijft
omdat ze de openingsregel niet begrijpt 

(het is een postmodern gedicht) 

ze wordt opgevoerd in talkshows 
en zit als studiogast in het journaal 
om er te praten over de emoties
die ze voelt bij het destructieve vers 

hoe kon dit gebeuren? vraagt iedereen
het had niet eens een titel!
het had geen leestekens noch hoofdletters! 
en het rijmde zo schattig! 

inderdaad, zegt de vrouw: abab cdcd efef gg 

terwijl ze zich luidop verbaast over het feit
dat ze het rijmschema kent van een gedicht
dat ontplofte voor het zich volledig kenbaar kon maken 
worden haar stappen kwatrijnen
en gaan haar benen op haar armen rijmen
haar ogen krijgen ritmiek en haar borsten
zijn plots witregels geworden 

ik ben het gedicht geworden, stamelt ze 7 

het gedicht explodeert ten tweeden male
– nu als jonge vrouw
de impact kilt deze keer alle poe?zieminnende kijkers 

de conclusie is duidelijk:
gedichten zijn gevaarlijk!
ze horen hoogstens thuis
op de dissectietafels van geharde academici 

lees ze niet
als je leven je lief is 

2022


Andy Fierens (1976) is dichter (drie bundels), romancier (één titel) en frontman van een punkband (Andy & The Androids). De Vlaamse versmelting van de performers-art van Johnny van Doorn en de poëziekunst van Jules Deelder. Ter illustratie zijn voordracht van bovenstaand gedicht: kijk hier.






Het is het openingsgedicht van De Trompetten van Toetanchamon, zijn laatste, in 2022 verschenen bundel.

Archief 2023