Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 49 - 181. Ingmar Heytze: Met wat geluk

vrijdag 09 december 2022

Met wat geluk begin je in een egelnest, warm en zalig
in de zomer. Als een zwaluw zal je groeien, vluchten voor
de herfst. Na voldoende reizen land je op het water
als een zwaan. Je vindt de liefste in de lente,

bouwt een nest, vliegt uit, leeft verder als de hazen
in hun huis vol ruimtekussens. Groter en gelaagder
worden alle dingen, ze maken lijnen in je haar
en je gezicht, je verlaat het leger en begint

een ruime, warme dassenburcht onder
de stijf bevroren grond, waar alles doorgaat
met vertakken, ouder, grijzer, wijzer. Op een dag
verdwijn je als eerste, geen drama, een lege tak

waarop zonet een roodborst zat, meer niet -
of je blijft nog even, de grootste meerval in de vijver,
zo weinig gezien dat niemand weet of je nu echt
bestaat of soms alleen in dit gedicht
met wat geluk. 


2022


Vervolg van gisteren.

Archief 2022