Week 49 - 179. Ingmar Heytze: Evolutie

Was het een wedstrijd, we stonden gewonnen.
Nu gaan we grandioos ten onder.

Wist ik nog maar wat we in het water deden.
We lagen half onder het zand als stenen,
cirkelden met koude ogen achter cohorten
van tanden aan. Sommigen gingen diepen,

ontwikkelden lantaarns tegen het donker – 
anderen werden levendbarend, gingen
aan land, de weg naar buiten werd de weg
naar binnen. En nu? Ruimte en tijd raken op,

dijen uit, wij worden groter en kleiner tegelijk,
lede ogen in de lucht. We dachten dat iets 
niet bestond als wij er niet naar keken
maar de grond smelt onder ons,

de wereld heeft ons nergens voor nodig,
draait verder naar een toekomst
waarin wij als voetnoot
achterblijven.

2022


Nog zo’n mooi gedicht uit de nieuwe bundel van Ingmar Heytze. Evolutie schreef hij in opdracht van Universiteit Utrecht. Aanleiding: het sculptuur Skyscraper, uit 2018, van het New Yorkse architectenbureau STUDIOKCA. Dat verbeeldt een walvis die geheel bestaat uit plastic afval dat is gevonden aan de kust van Hawaii. 

Zie hier.

Wordt vervolgd.