Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 49 - 176. Brigitte Kaandorp: Ik ben hem kwijt

zondag 04 december 2022

[Beluister hier.]


Ik lig in bed. ‘k kan niet slapen 
Op geen enkele manier
Rampspoed is mij overkomen 
En ook dronk ik teveel bier 
Naast mij ligt mijn vriend, hij slaapt 
We waren samen in de kroeg 
‘t Was gezellig totdat zij kwam 
En hem om een vuurtje vroeg 

Ik ben hem kwijt, ik ben hem kwijt 
‘k Ben hem kwijt 
Ik heb het zien gebeuren 
Ik ga die dag meteen maar eens 
Uit mijn agenda scheuren 
Het is in feite al een feit 
Ik ben hem kwijt 

Ik kende haar nog van de mavo
Ze was toen al een jongensgek
Ze had nog steeds hetzelfde luchtje 
En die bijdehante rotbek 
Als ik haar niet voorgesteld had 
Was het niet gebeurt misschien 
O, ze wond hem om haar vinger 
Zelfs een blinde kon het zien 

ik ben hem kwijt, ik ben hem kwijt 
Ik ben hem kwijt 
Ik heb het zien gebeuren 
Ik ga die trut nou maar meteen eens 
Uit mijn poëziealbum scheuren 
Die verschrikkelijke geit 
Ik ben hem kwijt 

Hij moet eerdaags overwerken 
Ik weet precies hoe dat zal gaan 
‘Sorry schat, ik kom wat later’ 
En iets met ‘in de file staan’ 
Als-tie thuis komt ruik ik vaag
Diezelfde geur weer om hem heen
En hij wil me maar niet kussen 
En dan weet ik het meteen 

Ik ben hem kwijt, ik ben hem kwijt 
Ik ben hem kwijt 
Ik heb het zien gebeuren 
Ik kan die foto’s van ons twee 
Nou net zo goed doormidden scheuren 
Maar hij krijgt nog wel eens spijt 
Ik ben hem kwijt 

Ik lig in bed, ik ga zo slapen 
Er is weer rust in mijn gemoed 
Ramspoed was mij overkomen 
Maar nu gaat het wel weer goed 
Naast mij ligt mijn dode vriend 
Ik stak een broodmes in zijn rug 
Get was eigenlijk heel eenvoudig 
Die zien we lekker nooit meer terug 

Ik ben hem kwijt, ik ben hem kwijt 
Ik ben hem kwijt 
En wat er ook nog gaat gebeuren 
Ik ga die kut eens van d’r klit 
Tot aan d’r navel openscheuren 
Die doet haar benen nooit meer wijd
Ik ben ze kwijt

2001


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2022