Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 48 - 175. Brigitte Kaandorp: Station

zaterdag 03 december 2022

[Luister hier.]

Ik stond op het station, ik leek wel gek geworden 
Ik keek naar elke trein, ik keek op alle borden 
Ik wilde ergens heen 
Ver weg van de beklemming 
Maar op geen enkel bord vond ik mijn bestemming 

Toen stapte ik maar in, waarheen wou ik niet weten 
Ik hoopte ver genoeg om alles te vergeten 
De trein die reed maar door 
De avond was gevallen 
De mensen stapten uit, naar huis toe met z'n allen 

We reden door de nacht, de trein en ik, wij samen 
Ik zag het interieur weerspiegeld in de ramen 
Zo had het moeten gaan, zo had het moeten duren 
Een eindeloze reis door nachtelijke uren 

We bleven heel lang staan, 'k Had eerst niks in de gaten 
Toen kwam de conducteur 'Wilt u de trein verlaten' 

Ik stond op het station, ik keek op alle borden 
Er ging geen trein meer terug, ik leek wel gek geworden 
De wind woei door mijn jas
En alles was gesloten 
En niemand op de been, alleen maar idioten

1997


Voor toelichting: lees hier. 

Archief 2022