Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 48 - 174. Brigitte Kaandorp: Lente

vrijdag 02 december 2022

[Luister hier:
- oorspronkelijke uitvoering Brigitte Kaandorp
- uitvoering Simone Kleinsma]


Als ze 's middags thuis komt in de druilerige regen 
En ze laat haar fiets gewoon maar vallen in de heg 
Ze smijt haar boeken in een hoek, een schop ertegen 
Dan weet ik al genoeg, maar ik kijk wel uit met wat ik zeg 
Hij heeft het uitgemaakt, ‘k heb het aan zien komen 
O, de eerste keer doet dat verschrikkelijk veel pijn 
Midden in de winter nota bene 
Nu alle kleuren zijn verdwenen 
Nu de zon maar niet wil schijnen 
En het eeuwig donker lijkt 

Als ik het kon, schoof ik de hemel voor je open 
Ik floot het fluitenkruid zo uit de natte klei 
Ik haalde de kou uit de lucht 
Ik joeg de winter op de vlucht 
Ik zette een koe in de wei 
En in enen was het mei 
En je verdriet was dan vergeten en voorbij 

Als ik later thee wil komen brengen op d'r kamer 
Dan roept ze door de deur: ‘Ik hoef niks, laat me nou met rust’ 
Wat vroeger met een pleister en een kus of een snoepje was verholpen 
Daar helpt nu geen lieve moeder meer, dat is voorlopig niet gesust 

Als ik het kon, blies ik die grijze zooi aan flarden 
Ik haalde de vogels uit het zuiden voor je terug 
Ik pleurde een ei in een nest en ik zei: ‘Kom op, je doet je best maar’
We moeten lente hebben en een beetje vlug 

Na elke winter is er altijd weer een lente 
't Is in de eeuwigheid nog nooit anders gegaan 
De eerste merel die fluit 
De eerste knoppen schieten uit 
En ook al geloof je me niet 
Opeens verdwijnt je verdriet 
't Is in de eeuwigheid nog nooit anders gegaan 
Er komen zoveel nieuwe lentes 
Zoveel nieuwe zomers 
En zoveel nieuwe liefdes voor je aan 

2011


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2022