Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 44 - 168. Harrie Jekkers: Terug bij af

zaterdag 05 november 2022

Voor de oorlog is oma met opa getrouwd
Ze heeft achtmaal negen maanden met een kind rondgesjouwd
Ze heeft de kinderwagen vijftien jaar vooruitgedouwd
En nu is ze oud, heel oud

Ze heeft haar leven lang van oude kleren nieuwe genaaid
En door haar man verdiende dubbeltjes driemaal omgedraaid
Ze heeft haar kinderen opgevoed en uitgezwaaid
En nu heeft de wind, u heeft de wind
Nu heeft de wind van tachtig herfsten haar grijs gewaaid

Ze kijkt de hele dag naar buiten door het raam
En reageert alleen nog op haar meisjesnaam
Als ze die hoort, begint ze weer te stralen
Want ze weet zeker dat haar moeder haar komt halen
Dan staat ze op en wil ze touwtje springen
Dan wil ze zonder jas naar buiten in de zon
En soms begint ze plotseling te zingen
Dat er gedanst wordt op de brug van Avignon

Na de oorlog kwam oma aan het graf te staan
Van haar man, haar lieve man die veel te vroeg was doodgegaan
De dag daarop het tweepersoonsbed en zijn kleren weggedaan
En doorgegaan, ze is doorgegaan

Ze heeft is roze en blauw stapels truitjes gebreid
En voor elk kleinkind opnieuw het logeerbed gespreid
Maar toen raakte ze de namen en gezichten kwijt
Ze is alles kwijt, alles kwijt
En nu is ze op de dood na voltooid verleden tijd

Ze kijkt de hele dag naar buiten door het raam
En reageert alleen nog op haar meisjesnaam
Als ze die hoort, begint ze weer te stralen
Want ze weet zeker dat haar moeder haar komt halen
Dan staat ze op en wil ze touwtje springen
En dan wil ze zonder jas naar buiten in de zon
En soms begint ze plotseling te zingen
Dat er gedanst wordt op de brug van Avignon

Op de brug van Avignon, wil ze dansen, wil ze dansen
Op de brug van Avignon, terug bij af, waar ze begon

1991


Vervolg van gisteren.

Archief 2022