vrijdag 02 september 2022
[Kijk en beluister hier.]
Als ik van school vertel
Of over vriendjes praat
Dan pluk je maar wat aan je opa-vest
Je glimlacht, je doet heus nog wel je best
Al snap je niet meer waar het over gaat
Soms ben je bang:
Zoveel is al vergeten
En wanneer verdwijnt de rest
Maar dat ik 's zomers vaak bij jou logeerde
En jij me vliegeren en vissen leerde
Alle spelletjes, je grappen
De verhalen en de namen
Onthoud ik wel voor ons samen
Waar is die blije man
Die mijn geheimen wist
Die glunderde bij voetbal of muziek
Je zit doodstil nu of bent in paniek
Dan huil je omdat je je moeder mist
Soms ben ik bang
Want je wordt vast nooit meer beter
Ook al voel je je niet ziek
Maar dat je vroeger trots en groot
En sterk was
En met mij in je moestuin
Aan het werk was
En alle lieve dingen
Die je ooit tegen me zei
Onthoud ik wel voor ons allebei
En zelfs als je m'n naam straks
Niet meer weet
Zie ik nog wie je was en wat je deed
Lieve opa
Daar kun je op vertrouwen
Ik zal je, tot ik zelf oma word, onthou'en
2013
Vervolg van gisteren.
Zelden dat ik in deze rubriek zo lang stilstond bij één bundel, maar de niet eerder gebundelde liederen van Jurrian van Dongen zijn wonderschoon en verdienen die aandacht. En ik ben pas halverwege!
Maar zo op de helft moet ik ook de schaduwkant belichten, want er verschijnen niet veel uitgaven die inhoudelijk ijzersterk zijn, maar vormelijk een ramp. Uitgeverij International Theatre & Film Books gaf de bundel uit in een smal formaat, maar een groot corpus. Soms vallen de letters bijna van de pagina. En klaarblijkelijk was er geen geld voor een tekstredacteur, waardoor het boek wemelt van de taal-, tik- en interpunctiefouten. Ook in de liedtekst hierboven heb ik diverse aaanpassingen moeten doorvoeren.
Bovendien heeft de uitgeverij de liedauteur niet weten uit te dagen tot het aanbrengen van interpunctie. Het is héél gemakkelijk elke zin te beginnen met een hoofdletter en verder alle leestekens zoveel mogelijk te vermijden. In geschreven en gezongen poëzie doet elke komma of punt er echter toe, dus alles achterwege laten, is louter gemakzucht die de kern schaadt.
Zo
Uitroepteken nodig
Dat is gezegd
Nogmaals uitroepteken
Maar als er een herdruk komt
komma
wat ik hoop
komma
graag even contact
Uitroepteken
Wordt vervolgd.
