zondag 28 augustus 2022
Ze zeggen dat ze Nero nog gevoed heeft
Ze zeggen dat ze Nero nog gevoed heeft
Dat ze Napoleon z'n broodjes heeft gesmeerd
De Beauvoir en Signoret
Ze bracht ze allebei naar bed
Ze heeft Euripides het abc geleerd
Zoveel baby's als er door haar zijn gewassen
Zoveel stervenden heeft zij voor 't laatst gehoord
Wie verlamd was of melaats
Vond bij haar altijd een plaats
Een beetje schaduw of een verwarmend woord
Verdwaalden heeft ze teruggeleid
Naar een huis van rust en veiligheid
En steeds wanneer ergens haar taak was volbracht
Dan nam ze haar spulletjes en ging ze zacht
Als een dief in de nacht
Naar een andere tijd
Ze liep voorop in de Franse revolutie
Om bemoedigend te spreken waar ze kon
En in wereldoorlog II
Bracht ze elke middag thee
Aan de soldaten van het vijfde bataljon
Dat de meesten haar vergaten op te merken
Of hun dankbaarheid niet toonden, deed haar niets
Onuitputtelijk als wat
Deelt ze met iedereen de schat
Uit haar schortzak of het mandje op haar fiets
Tot elke dienst en daad bereid
Zo onvoorwaardelijk toegewijd
En zijn de troost en het voedsel verstrekt
Dan pakt ze haar spulletjes en ze vertrekt
Naar een andere plek
En een andere tijd
Op een goeie dag kwam ze m‘n vader tegen
En ze zag dadelijk hoe nodig ze hier was
Vanaf dat moment is zij
De warme douche voor hem en mij
Moeder Theresa in een badstof ochtendjas
De poëzie die ooit haar daden sierde
Lijkt misschien minder, maar soms schiet ik vol
Als ze iets opraapt van de grond
Of ze praat tegen de hond
Of langdurig worstelt met een keukenrol
O moeder, mama, majesteit
O bron van mijn geborgenheid
En is straks na jaren uw werk hier gedaan
Dan trekt u uw zondagse lakschoenen aan
Dan pakt u uw fietstas en zal u weer gaan
Naar een ander bestaan
En een andere tijd
1995
Vervolg van gisteren.
Met Dat weet je toch en Hallelujah, amen de vroegste tekst die Jurrian van Dongen, toen nog student aan de Kleinkunstacademie, schreef. Vertolkt door Jenny Arean, maar ook door hemzelf. Kijk en beluister hier.
Wordt vervolgd.
