dinsdag 30 augustus 2022
[Kijk en beluister hier.]
Oké, je hebt een kamer met balkon
Dus je kan veel naar buiten kijken
De kleuren en de gangen doen hun best
Niet op een ziekenhuis te lijken
Een eigen hangplek met de nieuwste games
Al lig je hier niet voor je plezier
Als je toch zo ziek moet zijn
Dan maar hier
Oké, je noemt het zelf een soort hotel
En alle dokters maken grapjes
Het eten vind je lekkerder dan thuis
Al neem je soms maar kleine hapjes
Oké, je moeder en ik, we zijn er vaak
En altijd vriendjes om je heen
Maar steeds dat laatste stukje
Moet je alleen
En het hoort niet
Het hoort gewoon niet
Jij hoort hier niet te liggen
Ik hoor hier niet zo dom te staan
Met m’n halfzachte beloftes
Van beter worden
En dan weer naar huis toe gaan
Soms denk ik: konden we maar ruilen
Maar ik had dit niet
Zo goed als jij gedaan
‘Oké,’ zeg je, echt pap, het is oké
Het komt allemaal in orde’
Je bent op weg om voor de tienduizendste keer
Behandeld te gaan worden
Knijp jij nou in mijn hand, knijp ik de jouwe
Of knijpen we een beetje allebei?
Je zegt: ‘Tot straks’, gaat in je bed de deur door
Zo sterk
Dat heb je niet van mij
2021
Een paar dagen geleden verwees ik al naar eerdere bijdragen van Jurrian van Dongen in deze rubriek: Dat weet je toch, Gewoon opnieuw, Laat me toe en De mooie dingen. Ook Beloof het me kwam al eens voorbij.
Ik verwees ook naar de Annie M.G. Schmidt-prijs, die hij twee keer (in 1997 en 2019) kreeg toegekend. Voor twee andere teksten kreeg hij een andere belangrijke prijs voor liedauteurs: de Willem Wilmink-prijs. In 2021 de publieksprijs voor bovenstaande tekst; dit jaar de juryprijs voor Give me some skin – een lied over onze ‘huidhonger’ tijdens Corona. Zie hier de uitvoering door (opnieuw) Maarten Heijmans, Jesse Mensah en Rop Verheijen.
Dat er een bundel zou komen met de liedteksten van Jurrian van Dongen, vond ik een prettig vooruitzicht. Eindelijk had ik dan de teksten bij de hand die hij schreef voor de grote zangers uit het theatervak, onder wie Jenny Arean, Karin Bloemen, Richard Groenendijk, Alex Klaassen, Simone Kleinsma, Paul de Leeuw en Wende Snijders. Maar van de honderd teksten zijn er maar liefst 58 afkomstig uit de jeugdtelevisieserie Het Klokhuis en daarvan kende ik er niet een! Ook Ziekenhuis niet. Wat een verrassing!
Wordt vervolgd.
