donderdag 18 augustus 2022
[Beluister hier.]
Alles staat er nog: dezelfde tafel
dezelfde stoelen, op hetzelfde kleed
de piano, het oud dressoir
alsof het allemaal nooit anders is geweest
De schilderijen aan de muur,
blauwe luchten schreeuwend naakt
en een stilleven dat nog steeds
moet worden afgemaakt
De rotzooi in de kamer
de chaos in mijn kop
de twijfels en de vragen
het houdt ook maar niet op
Er is niets, niets veranderd
alles staat er nog net zo bij
net zo bij als toen
De buurman zwaait nog
altijd vriendelijk gedag
‘k maak praatjes over het weer
en wat de dag ons bracht
‘k Loop nog elke avond
over de boulevard
met dezelfde dromen
die we droomden met elkaar
‘k Ga zoals vanouds weer
met mijzelf op stap
kom vrienden van vroeger tegen
filosofen aan de tap
Wijsgeren der liefde
door ervaring onderlegd
ze weten je niets meer te vertellen
dan dat je tegen de bierkaai vecht
Dat het allemaal zo voorbij is
en dat dat nu eenmaal zo gaat
dat het altijd zo geweest is
alsof het in de Bijbel staat
Er is niets, niets veranderd
alles staat er nog net zo bij
net zo bij als toen
Ik tel dezelfde treden
van de houten trap
de hospita beneden die
er maar niets van snapt
Waar je bent gebleven
dat meisje woonde hier toch ook
ik zeg dat dat zo was
terwijl ik verder loop
Er is niets, niets veranderd
alles staat er nog net zo bij
net zo bij als toen
2022
Hier en hier schreef ik over Bert Vissers en zijn groep Bender. Er is inmiddels een nieuw nummer en Bert stuurde het me toe. Hij schreef dit lied ruim dertig jaar geleden. En hoewel hij het af en toe nog speelt bij optredens van Bender, staat het niet ‘op de plaat’. Zijn dochter Fenna - nu de twintiger die hij destijds was – vroeg hem onlangs waarom hij zijn mooiste lied nooit heeft opgenomen. Ze bedoelde Er is niets veranderd. Ze is nu zelf op de leeftijd dat ze door schade en schande leert wat het is om in de liefde te kiezen en te verliezen, want wat dat betreft is er niets veranderd. Haar vraag leidde ertoe dat het lied is nu vastgelegd.
