Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 31 - 92. Anneke Brassinga: In de wolken

vrijdag 05 augustus 2022

Tranen zonder tal
En waar een dal om te bedauwen – mist.

Alleen nog vleugels op te vouwen.
Leren vallen als een steen.

2002


Eli Content was zich bewust van de precaire situatie waarin hij zich bevond: hij was zijn vleugels op aan het vouwen; moest nog leren vallen als een steen






Hanshan is een Chinese dichter en monnik uit de negende eeuw. Niemand weet precies wie hij was, wanneer hij leefde en stierf. Ook van zijn werk weet men weinig. Hij zou een kluizenaar zijn geweest die leefde in een afgelegen regio en zijn gedichten schreef op rotsen in de bergen. Van de zeshonderd gedichten die hij zou hebben geschreven zijn er driehonderd verzameld en bewaard gebleven. Eli Contant dacht na over spoken van onbegrip en koos dit kwatrijn, afkomstig uit Gedichten van de koude berg, in vertaling van W.L. Idema. Het is in die bundel gedicht 127

Ik draag een kleed van ogenschemer,
mijn schoenen zijn van schildpadhaar.
Ik neem mijn boog van hazenhoorn
en mik op ’t spook van onbegrip.

1977

Archief 2022