Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 30 - 86. K. Schippers: Zoon in trein

dinsdag 26 juli 2022

Wat is er weg? Een pen, een porte
monnee. Tien minuten, soms een dag,
je vindt het wel weer. Zo op en af
gebruik je wat tijd om het gemiste

terug te krijgen. Als je het weer
hebt, voel je je niet eens zoveel
rijker. Misschien even. Je had ’t
toch al vlug en daarna is ’t niet

meer weg geweest. Andere dingen
zijn echt weg. Soms al jaren, je
hebt ze nog niet eens gemist. Voor
mij een bord, een biefstuk (steak)

zoals het heet. Het is al zo lang
voorbij en toch mis ik mijn vaders
blik, hoe hij naar mij keek als
ik at, toen ik nog een jongen was.

2022


Vervolg van gisteren.


Door deze bundel heb ik niet langer alleen bewondering voor zijn verrassend bijzondere observaties, maar ook verdriet om de woorden over het gemis: je gebruikt wat tijd om het gemiste terug te krijgen… Na de diagnose was niets meer wat het was.


Diagnose

Als het me niet was verteld,
zou ik niet weten dat ik het heb.


Wordt vervolgd.


Archief 2022