Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 30 - 85. K. Schippers: Aan E.

maandag 25 juli 2022

Nu het later wordt 
zie ik steeds
scherper hoe 

mooi je bent 
alsof je nu pas 
wordt uitgepakt

en ik je voor
het eerst
onverborgen zie

wie ziet je
als ik er
niet meer ben

2022


Je moest me eens zien is de titel van de bundel met nagelaten gedichten van K. Schippers (1936-2021). De dichter met het grote observatievermogen voor de wereld om zich heen wist dat zijn einde naderde en daardoor kon hij er niet omheen zichzelf steeds meer in beschouwing te nemen. Ik gaf daarvan al een voorbeeld (lees hier), maar dat gelijknamige gedicht (zie hierboven) is in herschreven (en veel krachtiger) vorm in deze bundel afgedrukt.





Ook een ander gedicht eindigt met die laatste twee droef-constaterende regels:

Wat ontbreekt

Voor me wat
ik zie, achter
m’n rug ontgaat

me. Ik draai me
om. Het achterste
wordt voor,

wat ik net zag
is verdwenen. Wie
kijkt naar wat

ontbreekt
na de draai.
Voor en achter

kant weg
als ik er
niet meer ben.


Wordt vervolgd.

Archief 2022