Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 12 - 35. Anna Achmatova: Inleiding [2-4]

woensdag 23 maart 2022

Vervolg van gisteren.


2.

Stil verglijdt de stille Don,
Gele maan die binnenkomt.

Schuingemutste gele maan
Ziet in huis een schaduw gaan.

Deze vrouw is ziek, ze lijdt,
Deze vrouw kent eenzaamheid,

Man in ’t graf, zoon vastgezet,
Denk aan mij in uw gebed.



3.

Nee, niet ik, ’t is een ander die zo moet lijden.
Ik zou het niet kunnen, laat dat wat gebeurd is
Met donkere lakens bedekken,
En haal de lantarens weg…
          Nacht.



4.

Had men jou, met je spot en lichtzinnigheid,
Ieders lieveling, vrolijke vrouw,
Tsarendorps zondaresje, maar voorbereid
Op wat ’t leven je brengen zou – 
Dat je als nummer driehonderd, pakketje klaar,
Bij het Kruizengevang [1] zou staan,
En dat jij daar het ijs van het nieuwe jaar
Smelten zou met je hete traan.
Zachtjes wiegt de gevangenispopulier,
En je hoort er geen enkel geluid – 
Hoeveel schuldlozen laten hun leven hier…

1938



[1] De Kresty-gevangenis: een beruchte gevangenis, in Leningrad, voor politieke gevangenen. De gevangenis is gebouwd in de vorm van een kruis.

Wordt vervolgd.

Archief 2022