Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 49 - 239. Judith Herzberg: Want

vrijdag 10 december 2021

            houden van
is gauwer gezegd
dan langer gedaan
maar soms komt het
in het donker
op gang en dan
is er verder 
geen houden meer aan.

1984


In 2014 verscheen 111 Hopla’s van Judith Herzberg en de bundel begon met:

Hoe is dat zo geworden
van altijd komen slapen
tot nooit meer willen zien.


Een deel van de Hopla’s was nieuw, een ander deel – waaronder deze beroemde Vraag (zie ook hier en hier) – verscheen in eerdere van haar bundels. De Hopla: een vorm in de poëzie die uitsluitend gebezigd wordt door Judith Herzberg; ultrakorte gedichtjes van vier à vijf regels, al dan niet rijmend, waarin alles wordt gezegd zoals alleen Judith Herzberg het kan zeggen.







Nu is er een nieuwe uitgave: 100% Hopla’s, met wederom een verzameling van gepubliceerd en ongepubliceerd kortregelig werk. Want stond in Dagrest (1984); Heinrich is nieuw:

H, die, om een jachtvergunning te krijgen, verzweeg
dat zijn psychiater hem pillen
voorgeschreven had.
Toen hij ook nog een zwangere hinde had
aangeschoten
vond S. het welletjes.

Archief 2021