maandag 06 december 2021
Beluister hier de Nederlandse vertaling van Jan Rot;
Beluister hier het origineel, in de uitvoering van Frank Sinatra.
Johnny & Rijk,
een paar apart –
ik halverwege voor lijk,
jij fris van start.
Waar blijft de lach?
Net Snip & Snap,
geef het maar toe –
ieder zijn eigen verhaal,
elk zonder clou.
Waar blijft de lach,
lach ons hier uit.
Als in een klucht,
van deur tot deur –
net toen ik wist waar je zat,
hoorde ik de souffleur.
Als jeune premier
maakte ik mijn rentree,
maar ging af…
Bode met brief –
jij was al af.
Een hard gelag,
mijn fout, nietwaar?
Leek goed voor jou, goed voor mij,
goed voor elkaar.
Kom, schiet in de lach!
Ja, lach of ik schiet!
Kom, toe, lach nou maar.
Ik had nog tekst,
jij was al klaar –
met fingerspitzengefühl als van een barbaar.
Dus waar blijft de lach?
Echt, hier hóórt een lach!
Wie weet, volgend jaar…
2003
Send in the clowns schreef Stephen Sondheim voor de musical A Little Night Music, die weer een bewerking was van Smiles of a Summer Night, een film van Ingmar Bergman. In 1973 nam Frank Sinatra het lied op en sindsdien is het vertolkt door velen, onder wie ABBA (in het Zweeds, 1975) Shirley Bassey (1975), Judy Collins (1975), Bing Crosby (1975), Bryan Ferry (1991), Grace Jones, Zarah Leander (1975), Elaine Paige (1983), Mathilde Santing (2011), Barbra Streisand (1985) en Sarah Vaughan.
Sondheim noemde het lied een ballade over ironie en teleurstellingen in het leven. In een interview zei hij dat de clowns in de titel niet verwijzen naar circusclowns, maar naar 'dwazen': Ik wilde wat theatrale verbeelding in het lied, het is een gezegde dat 'als de show niet zo goed loopt, laat dan de clowns maar opdraven, in andere woorden, laten we er maar grappen over maken.
Waarom kies ik vandaag voor deze hertaling van Jan Rot? Omdat Stephen Sondheim (1930) vrijdag 26 november is overleden, 91 jaar oud. Dat ik zo’n twintig jaar achtereen musicals mocht recenseren, maakte het al mogelijk veel theaterstukken van zijn hand te zien, waaronder Company, Follies, Gypsy, Into the Woods, A Little Night Music, Merrily We Roll Along, Passion, Putting it Together, Sunday in the Park with George, Sweeny Todd, West Side Story (muziek Leonard Bernstein) en Wise Guys. En natuurlijk de voorstellingen die aan hem gewijd zijn, zoals A Little Sondheim Music, Side by Side By Sondheim, Sondheim in Songs en Sondheim on Sondheim. Een heel groot auteur en componist is er niet meer.
Toen ik begin dit jaar bijna al mijn geluidsdragers, waaronder tienduizenden cd’s, wegdeed, besloot ik een kast te reserveren voor de collectie waarvan ik geen afstand kon doen: George Brassens, Jacques Brel, Leonard Cohen, Bob Dylan, Billie Holiday, maar ook Stephen Sondheim. In 2005 verschenen twee cd’s waarop hij zijn eigen werk zingt. Niet goed, maar wel heel bijzonder en dus om te koesteren. Ook daarop is Send in the Clowns te horen.
