Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 46 - 217. Joke van Leeuwen: Nabestaan

donderdag 18 november 2021

Vervolg van hier.


Soms zie ik jullie gaan, bezig met inzicht, kinderen
en kosten, twee wat gekromde ruggen in een

toen nog groene laan. Zo lang al samen op een
steen geschreven, onder een bloesemboompje

dat kan sneeuwen. Mijn haren worden wit
ik weet me wees op leeftijd, draag nieuwe

vouwen in mijn vel. Er wordt veel digitaal
geschreeuwd, er is nog altijd popmuziek

tussen het nieuws, over de liefde, voor zover –
oorlogen woeden weer, er raakt weer veel

ontwricht, men eet hier nu quinoa en spelt
had ik dat al verteld, en haast geen kaantjes

meer, er wordt onthoofd en onbedaarlijk soms
gelachen. De herfst is prachtig nu. Dat licht.

2016

Archief 2021