Week 45 - 212. Bram Vermeulen: Rode wijn

[Beluister hier.]







Het bed is 's nachts maar half beslapen,
de helft van mijn boeken nam ze mee,
de helft van mijn salaris is ruim voldoende,
slapen doe ik nu voor twee.

De platen waren allemaal van mij,
ik draai ze net zo hard ik kan,
de televisie mocht ze houden,
alsof ik niet zonder kan

Wat een bestaan, 
wat een luizenleven,
het kan niet stuk,
wat een geluk.

Rode wijn,
rode wijn,
kom, laat ons vrolijk zijn.

Ik drink me elke avond een beroerte,
eten heb ik weken niet gedaan,
ik pis weer net als vroeger in de wasbak
en slapen doe ik met mijn kleren aan.

Rode wijn,
rode wijn,
kom, laat ons vrolijk zijn.

Ik ben niet meer gewend aan stilte
en zeker niet zo lang.
De vrijheid die ik terug wou hebben,
die maakt me eigenlijk bang.

Toch is het niet dat ik haar mis,
't is ongewoon nog even.
Niemand heeft zich vergist,
't is wennen aan mijn eigen leven.

Een keuken vol met vuile glazen,
het kan alleen maar beter gaan,
wie heeft er meubels of gordijnen nodig?
Ik begin van voor af aan.

Wat een bestaan,
wat een luizenleven,
het kan niet stuk,
wat een geluk.

Rode wijn,
rode wijn,
kom, laat ons vrolijk zijn.

1988


Voor toelichting: lees hier.