dinsdag 31 augustus 2021
[Kijk en luister hier.]
Ik ben die man die naast mij staat
En die me zwijgend gadeslaat
Als ik te veel en te hard praat
Ik ben die man die naast mij staat
Die, als ik drink, me staande houdt
Zelfs als ik lieg, me nog vertrouwt
Die ik onzichtbaar naast me weet
In al mijn lief, in al mijn leed
Ik ben die man die naast mij staat
Die me vergeeft wanneer ik haat
En die me troost als het niet gaat
Ik ben die man die naast mij staat
Die vaak een andere kant opkijkt
Maar als ik val zijn hand toereikt
Die rustig thuisblijft als ik zwerf
En die rechtop staat als ik sterf
2013
Dit blad is in haast gemaakt, daags na het overlijden van Maarten van Roozendaal op 1 juli 2013. Het is bedoeld als een eerbetoon aan een zanger die ik vanaf de allereerste kennismaking mateloos bewonderde. Zo begint René Bakker van de Atalanta Pers zijn papieren eerbetoon Goon dood goon, gemaakt in een oplage van 12 exemplaren.
René & Tineke Bakker waren op bezoek en brachten exemplaar 12 als cadeautje mee, wetend dat zij mij daar erg blij mee maakten. Bovenstaand lied – een vrije bewerking van het gedicht Yo no soy yo (en niet soy no, zoals Van Roozendaals Verzameld werk meldt, fv) van de Spaanse dichter (en Nobelprijswinnaar) Jan Ramón Jiménez (1881-1958) – zong Van Roozendaal aan het slot van De gemene deler. René Bakker zag dat programma november 2012, twee maanden voor Maarten hoorde dat hij terminaal ziek was. René Bakker: De illustratie is de titelpagina uit het boekje dat ik na de voorstelling kocht en waarin ik hem vroeg die ene tekstregel te willen schrijven, omdat die me in het hart geraakt had. Die regel was: Ik ben de man die naast mij staat.
