Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 31 - 176. Jan Hanlo: Vers

donderdag 05 augustus 2021

[Beluister hier.]


Op mijn gitaar kan ik zacht een snaar aanslaan
en dan mijn vingers vormen tot een ongewoon akkoord
of laat des avonds langs de door de storm beruiste bomen gaan

‘k Kan bladeren in een boek met platen
of op een nieuw vel van mijn bloc een streep zetten
of dwalen naar de stenen bank waar we eens stonden

Of met de trein naar Zandvoort naar het strand gaan
en naar de grijze zee en de verlaten branding kijken
en dan met gave schoongespoelde schelpjes in mijn hand staan

1947



Trouw, 16 oktober 1993

Zo klein, zo intiem, zo knus theater

FRANK VERHALLEN

Dit is al opmerkelijk: door het succes van zijn eerste theatersolo staat Jan Rot tegenwoordig in steeds grotere en vollere schouwburgzalen, terwijl zijn tweede programma juist nog kleiner en intiemer is. Het is ook nòg beter trouwens.

In zijn eerste theaterprogramma vertelde en bezong Jan Rot vorig seizoen het verhaal van een rockzanger die tien jaar lang met een band door Nederland trekt en dan de overstap maakt naar het theater. Dat was Jan Rot zijn eigen verhaal. In Rot is liefde doet hij er nog enkele autobiografische schepjes bovenop.

Hij creëert op het podium een gezellig rommelige huiskamer en behalve zijn gitaar, piano, keyboard en accordeon zet hij er ook een pick-up en cd-speler neer. De instrumenten zijn er voor de muzikale voorkeuren van nu (zijn eigen liedjes); de geluidsapparatuur is er voor de muziekherinneringen van zijn jeugd (Roy Orbison, Aaron Neville).






Die twee verhalen contrasteren: Koning Jan vroeger en Koning Jan nu, met als rode draad de fantasterij en creativiteit die hem leidde en leidt. In zijn jeugd (alleen, maar niet eenzaam) vermaakte hij zichzelf met gezelschapsspelletjes, herschreven voor een persoon; tegenwoordig (eenzaam, maar niet alleen) vermaakt hij zijn publiek.

Jan Rot is geen groot zanger, componist of instrumentalist, hoe prettig zijn liedjes ook steeds in het gehoor liggen. En als tekstschrijver en poëzievertolker (in dit programma van Jan Hanlo) leunt hij vaak gevaarlijk dicht aan tegen smartlap en levenslied. Daarbij komt dat zijn programma schaamteloos openhartig is, bijvoorbeeld met betrekking tot zijn liefdesleven en zijn seksuele voorkeuren. Maar in plaats van dat dit tegen hem werkt, verbindt Jan Rot hieraan zoveel ontwapenende humor en natuurlijke uitstraling, dat zulke ontboezemingen - geraffineerd aangedikt of niet - het programma juist nog veel sympathieker maken.

Rot is liefde is zo klein en zo intiem dat het verbazend is dat je daar met honderden mensen tegelijk zo knus van zit te genieten. Maar het is echt zo.

Tournee t/m mei 1994.


Vervolg van hier.

Archief 2021