Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 31 - 174. Jan Rot: Achtbaan

dinsdag 03 augustus 2021

[Beluister hier de oorspronkelijke clip, juni 2021]
[Beluister hier het lied bij Op1, 3 augustus 2021]


Zie ons gaan op de achtbaan van het leven, ja
Met z’n hoogste punt en diepste dalen
Ons menselijk bestaan 

En ik zal gaan, op mijn kop desnoods, ik kan het aan
Alle grenzen aan een mens voorbij
Want ik weet: jij bent bij mij

En ik hou voor jou niet in
Langzaam lopen heeft geen zin
En soms zie ik in een droom
Jouw magnoliaboom, jouw magnoliaboom

Ik denk maar zo dat ik doe wat ik doe en waar ik loop
Nee, zo’n lege plek verdwijnt niet gauw
Zoiets gaat moeilijk zonder jou

Soms zweef ik in euforie
De Zeven Zeeën-fantasie
Naast de deurmat home sweet home
De magnoliaboom, jouw magnoliaboom

Zie ons gaan op de achtbaan van het leven, ja
Met z’n hoogste punt en diepste dalen
Ons menselijk bestaan 

En ik zal gaan, tot de eindigheid, ik kan het aan
Alle grenzen van een mens voorbij
Want ik weet: jij bent bij mij

2021


Jan Rot in BESTE LIEDJES OOIT. BOEK II:
Het was gewoon een liedje voor zijn nieuwe album. ‘Het leven als een roller coaster: soms is het leuk, soms verdrietig.’ Where the magnolia grows verwijst naar de struik die zijn vader voor zijn overleden moeder plantte. Danny Vera schreef het samen met collega Mercy John, die in de studio ook de gitaar deed; een productie van Frans Hagenaars. Een uitvoering voor Omroep Max gaf veel reacties, Rob Stenders begon het te draaien en toen ze het dan toch maar als vierde (!) single uitbrachtten, stortten Radio-2 en -5 zich er vol op, al nam het succes de tijd: Roller coaster stond al 27 weken in de Top-40 voor het hoger dan 20 kwam en uiteindelijk topte op 8. Maar in de eindlijsten deed het lied het goed en kwam tot veler verbijstering als hoogste nieuwe op 4 in de Top-2000. In het rare jaar 2020 voerde het zelfs die lijst aan, boven Bohemian RhapsodyHotel California en Stairway to Heaven, iets wat van vaderlandse bodem alleen Boudewijn de Groot was gelukt.





‘Het doet me geen pijn’, zei ik voorzichtig op de radio toen iemand mij ernaar vroeg. Zoals ex-rokers fel anti-tabak worden [*], zo hou ik een al eerder uitgesproken weerzin tegen landgenoten die niet in hun moerstaal zingen. Wat zouden Di-rect, Jett Rebel, Douwe Bob niet een origineler muziek maken als ze een eigen taalvorm vonden. Toen ik Danny Vera een keer zeer overtuigend Zijn het je ogen van Koos Alberts hoorde zingen, vroeg ik me af hoe Roller coaster in het Nederlands zou klinken. Maar omdat hij dat vast niet ging doen, deed ik het maar zelf. Kon ik er mooi een minuut afhalen, want achtbaantripjes horen te snel naar je zin voorbij te zijn…

[*] Ook Jan Rot begon als singer-songwriter! 


Vervolg van hier. 

Archief 2021