Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 28 - 165. Renée: De Ramp

zaterdag 17 juli 2021

Doe nu niet meer
lieve zee
wij begrijpen het nooit
onze duinen en dijken
zo groot en zo sterk
en jij nog sterker

Je bent verraderlijk opgevlogen
terwijl wij sliepen
heb je onze kust vernield

Doe nu niet meer
je stroomt nu door straten
daar hoor je niet thuis
de kruinen van bomen
en het dak van ons huis
en alles van ons
is van jou

doe nu niet meer
nooit meer

1953


Het ensemble Camerata Trajectina maakte een (zoals altijd bijzonder fraai en zorgvuldig uitgegeven) cd met rampliederen door de eeuwen heen. Treur Nederland! is de titel. De cd begint met de Sint-Elisabethsvloed uit 1421 en eindigt met de coronacrisis van nu. In haar inleiding schrijft Lotte Jensen, hoogleraar Nederlandse literatuur- en cultuurgeschiedenis aan de Radboud-Universiteit, dat mensen door samen te zingen steun bij elkaar zochten. 






Omdat het wéér watersnood is – nu in Limburg en de ons omringende landen – kies ik voor het voorlaatste ramplied, geschreven door Renée, een meisje van wie de achternaam niet bekend is. Zij schreef dit gedicht naar aanleiding van de watersnoodramp. De toelichtende tekst: Op 14 februari 1953 stond op de voorpagina van het Algemeen Handelsblad het gedicht van een dertienjarig meisje Renée. Het getuigt van haar verwarring en totale onmacht. Jeanne Beyerman-Walraven (1878-1969) werd getroffen door het gedicht en maakte er een lied van.

Beluister het hier.

Archief 2021